به گزارش “پایگاه خبری و تحلیلی امین ارسباران”، علیرضا جهانبخش که به تازگی به تیم هیرنفین هلند پیوسته تا به دوران نسبتا طولانی‌اش در مسابقات باشگاهی پایان بدهد در فهرست جدید تیم ملی نیز حضور داشت و در بازی مقابل کره شمالی به عنوان بازیکن جانشین به میدان رفت.

جهانبخش در این مسابقه به هیچ وجه آماده مقابله با حریف به نظر نمی‌رسید و یکی از ضعیف ترین بازی‌های ملی خود را پشت سر گذاشت و با توجه به سبک بازی و نحوه جاگیری و تسلط بر توپ نمی‌شود از تعویض او و ورودش به میدان برای کنترل مسابقه  دفاع کرد. اگر چه به دلیل سابقه طولانی این وینگر ارزشمند در تیم ملی امیر قلعه نویی احتمالا از او برای رهبری بازیکنان تیم و وا ندادن هر چه بیشتر مقابل کره شمالی بود که علی جهان را به میدان فرستاد.

جهانبخش در بازی مقابل قطر در امارات نیز به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفته بود که در آن زمان موضوع عدم حضورش در یک تیم باشگاهی به شدت داغ بود. البته همانطور که گفته شد او حالا این نقیصه بزرگ را برطرف کرده و به تیمی در لیگ برتر هلند پیوسته. تیمی که البته قدرت چندانی ندارد اما به هر حال در سطح بالای فوتبال اروپا به فعالیت مشغول است و سرمربی‌اش  رابین فن‌پرسی است که از چهره‌های مشهور جهان فوتبال محسوب می‌شود.

با این وصف پس از دیدار ایران و کره شمالی بخشی از حملات به سرمربی تیم ملی صرفا به دلیل دعوت و حضور علیرضا به تیم ملی بود و در شرایطی که به نظر یک دو قطبی جدی در این زمینه ایجاد شده تریبون‌های رسمی مدام علیه جهانبخش موضع گرفتند. البته به صورت طبیعی هم واکنش‌ها به بازیکنان پرسابقه در فوتبال ملی از یک کلیشه واحد پیروی می‌کند و آن سر رفتن حوصله هواداران از بودن بازیکنانی است که عمرشان در پیراهن تیم ملی به بیش از یک دهه می‌رسد. جهانبخش پیش از جام جهانی ۲۰۱۴ در تیم ملی به فعالیت مشغول شده و با گذشت سالیان همچنان به عنوان یک بازیکن اصلی در تیم ملی حضور دارد.

او در جام ملت‌های آسیا در قطر شاید بهترین بازیکن ایران در کل تورنمنت به همراه سردار آزمون بود و در مسابقات مختلف هم در دوره امیر قعله‌نویی نمایش‌های خوبی از خود ارائه داده کما اینکه در دوران دراگان اسکوچیچ نیز از موثرترینهای آن تیم محسوب می‌شد.

با این حال گره خوردن نام او به اتفاقات غیرفوتبالی در اطراف تیم ملی اندکی از محبوبیت او کاسته و به تصویر تمیر و مرتبش ضربه زده تا در چنین روزهایی کمی بیشتر از حد معمول آسیب پذیر به نظر برسد. به واقع می‌شود ادعا کرد که امروز حضور جهانبخش در تیم ملی فوتبال ایران هزینه گزافی را به سرمربی تیم ملی تحمیل کرده است. البته شخص امیر قلعه نویی به این بازیکن اعتقاد دارد و در دوران سرمربیگری خود تقریبا در همه مسابقات او را به طور ثابت به زمین فرستاده است.

در این اوضاع و با اوج گیری انتقادها و استفاده مدام از کلمه “جوان” که حالا برای نسل باتجربه تیم ملی کنایه آمیز به نظر می‌رسد، یک سمت قضیه هم موضوع رابطه دوطرفه بین تیم ملی و ستارگان آن است و شاید درست و اخلاقی هم همین است که گاهی هم تیم ملی چتر حمایتی خود را روی سر بازیکنانی بگیرد که در مدت حضورشان به عنوان یک بازیکن ملی منشأ پیروزی‌ها و موفقیت‌های بسیاری بوده‌اند. مثل همین علیرضا جهانبخش در زمانی جوان اول فوتبال ایران بود و حالا به عنوان یک بازیکن باتجربه همچنان سعی در افتخارآفرینی برای تیم ملی دارد. بازیکنی که می‌تواند بدل به تنها فوتبالیست تاریخ ما بشود که در چهار جام جهانی به میدان می‌رود. اگر چه او در ابتدا باید از پس انتقادات تند و بیرحمانه این روزها بربیاید.

یک موضوع مهم در این زمینه تراکم نیروهای مستعد در پست وینگر و حضور جوان‌ها و باتجربه‌هایی است که در این سال‌ها پشت خط مانده‌اند. بازیکنانی مثل مهدی ترابی و حالا امیرحسین حسین زاده، علی قلی زاده و … . اگرچه در این بین مهدی قایدی توانسته از نیمکت نشینی عبور کرده و تبدیل به یک بازیکن ثابت تیم ملی شود اما فشار جهانبخش پشت گوش او و فشار دیگران پشت گوش جهانبخش تا روز آخر وجود خواهد داشت. رقابتی که تیم ملی از آن بهره‌مند خواهد شد اگرچه در این روزها آنقدر هوا پس و تیره و تار است که جا برای بحث‌های این چنینی باقی نماند.