به گزارش “پایگاه خبری و تحلیلی امین ارسباران”، چند سال پیش، لیورپول تیم ترسناکی بود. ماشینی که توسط یورگن کلوپ طراحی شده بود با بازی مستقیم، دفاع مستحکم و نمایش دیدنی مهاجمانش در مقابل دروازه، وحشت را به همه رقبا القا کرد. آن‌ها بهترین بودند و هر هفته این را ثابت کردند. با این حال، آن‌ها با گذشت فصول، قدرت خود را از دست دادند و بارها در لیگ برتر شاهد قهرمانی منچسترسیتی بودند. فصل گذشته در اروپا شرایط خوبی نداشتند و اما این فصل با سبک متفاوتی بازگشته‌اند.

با حضور آرنه اشلوت و یک فلسفه جدید، آن‌ها دوباره شهرت خود را به عنوان یک تیم ترسناک که هیچکس نمی‌خواهد با آن روبرو شود به دست آورده‌اند: رقیب بعدی رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا!

تردیدهای زیادی در مورد ورود این مربی هلندی به آنفیلد وجود داشت، اما گذشت هفته‌ها ثابت می‌کند که جذب او یک تصمیم درست از مدیریت این باشگاه بود. لیورپول در حال حاضر  صدرنشین لیگ برتر انگلیس و لیگ قهرمانان اروپاست. ایرادهای کمی را می‌توان متوجه تیمی کرد که آرزوی همه چیز را دارد و نمی‌توان گفت که در حال حاضر بهترین تیم جهان نیستند.

در مقابل بایر لورکوزن آنها یک بار دیگر بزرگ‌ترین نقاط قوت خود را نشان دادند. علی‌رغم مصدومیت آلیسون، آن‌ها همچنان یک دفاع مستحکم دارند. سیمیکاس در سمت چپ به ویرژیل فن دایک و ابراهیما کوناته ملحق شده تا به خط دفاعی استحکام ببخشد. آن‌ها سبکی شبیه به دیگر تیم بزرگ اروپایی، یعنی بارسلونا دارند، چون معمولاً یک خط بسیار جلو برای پرس بالا و ربودن توپ در نیمه حریف دارند. به نظر می‌رسد که شکست دادن آن‌ها آسان است، اما هیچ‌کس این کار را نمی‌کند. باید دلیلی برای آن وجود داشته باشد.

یکی از تغییرات اصلی نسبت به دوران یورگن کلوپ خط میانی است. اشلوت گراونبرخ را احیا کرده، او به عنوان یکی از آینده دارترین هافبک‌های جهان در هنگام امضای قرارداد با بایرن مونیخ بود و به نظر می‌رسید که پس از حضور کلوپ، دیگر محبوبیت در ترکیب نداشته‌ باشد. فصل اول او در انگلیس خیلی خوب نبود اما در این فصل او واقعا می‌درخشد.

در کنار او، الکسیس مک آلیستر محور تیم را در دست می‌گیرد. این بازیکن آرژانتینی که در جام جهانی قطر خوش درخشید، همچنان در وضعیت خوبی است و اینطور می‌توان گفت که رهبر ارکستر قرمزهاست.

برای تکمیل خط میانی، کرتیس جونز یا دومینیک سوبوسلای بسته به حریف کارهای مختلفی انجام می‌دهند. اولی فیزیکی‌تر و دومی هجومی‌تر هستند. هر دو گزینه‌های خوبی برای پیوستن به خط حمله هستند تا به قدرت تهاجمی تیم اضافه کنند. با این حال، ترس واقعی در خط حمله ظاهر می‌شود.

مثلث ترسناک

خط حمله لیورپول یک وحشت واقعی است.  ۱۹ گل در لیگ برتر و ۱۰ گل در لیگ قهرمانان آن‌ها را به عنوان ماشین گلزنی معرفی کرده است. چهره درخشان خط حمله محمد صلاح است که به تنظیمات اولیه خود بازگشته است. او توپ را در سمت راست می‌گیرد و لرزه به اندام مدافعان حریف می‌اندازد.

او آن مهاجم گلزن سال ۲۰۱۸ نیست، اما بدون از دست دادن ویژگی‌های خود، تبدیل به یک مهره باتجربه و کامل شده است. تکاملی مشابه با مسی و کسی که به عنوان فانوس دریایی این لیورپول درست سر جای خود ایستاده است.

همراهان او در خط حمله کم از صلاح نیستند.  لوئیس دیاز دست و پا گیر نیست. این بازیکن کلمبیایی بهترین فرم خود را پیدا کرده است.  چه در سمت چپ و چه در نوک حمله، او از سرعت و دریبل خود برای یافتن موقعیت‌های مطلوب استفاده می‌کند.

او به این مهارت‌ها قدرت گلزنی خود را اضافه کرده که به دیاز اجازه می‌دهد در ۱۵ بازی ۹ گل به ثمر برساند. او به عنوان یک گزینه جانشینی در خط حمله اکنون به ستاره تیمش تبدیل شده است.

اینکه اشلوت روی نیمکت گزینه‌های زیادی در اختیار دارد بسیار قابل توجه است. کودی خاکپو در چند بازی اخیر فیکس بوده و همان بازیکنی است که در هلند خودش را به عنوان یک ستاره نوظهور معرفی کرده بود.

با این حال، گزینه‌های بسیار بیشتری روی نیمکت وجود دارد، مانند دیوگو ژوتا یا داروین نونیز قدرتمند. حتی فدریکو کیه‌زا که از یوونتوس اضافه شده تا خودش را ثابت کند، اگرچه هنوز فرصت‌های زیادی برای بازی در ترکیب نداشته است.

این جمله معروف که “پس از طوفان خورشید می‌آید” برای توصیف لیورپول این روزها صدق می‌کند و در آنفیلد خورشید درخشان‌تر از همیشه می‌درخشد.  همه چیز درست و خوب پیش می‌رود.

فوتبال ورزش دمدمی مزاجی است، اما ایستادن در مقابل این لیورپول که پس از چند سال سیاه به روزهای خوب بازگشته، به نظر برای تمام تیم‌ها سخت است. آن‌ها هرگز تنها قدم نمی‌زنند و اکنون کمتر از همیشه این کار را انجام می‌دهند.