تعداد بازدید: ۱

اختصاصی ساقی آذربایجان/ وحید خدادادی

با پایان عمر دولت سیزدهم و روی کار آمدن دولت وفاق ملی، مدیران نهادها، سازمان ها و ارگان های مختلف با برگزاری نشست های مختلف خبری دو هدف عمده را دنبال می کنند. چون تغییر مدیران در ساختار سیاسی کشور بر اساس رویکردهای سیاسی آنان( و نه توان مدیریتی و کارایی شان) و در دو جریان اعتدال گرایی و انقلابی اقلا در یک دهه اخیر (و پیش تر در دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا) صورت می گیرد، عطف بماسبق مدیران دولت رئیسی هم خصوصا اگر از نوع مارک دارشان باشند، جایی در دولت جدید نخواهند داشت و اقلا باید چهار سالی سماق بمکند و از این رو در وهله اول قصد دارند تا با ارائه عملکرد خود توان مدیریتی شان را به رخ بکشند و کارنامه ارائه دهند و در وهله دوم آن دست از مدیرانی که تنوع مزاجی دارند سعی می کنند با برگزاری این قبیل نشست ها و ایجاد جو در فضای رسانه ای استان، مدیریت خود را برای ۴ سال آینده هم تثبیت و یا اقلا پروسه برکناری شان را به تاخیر بیاندازند.

در این بین چنانچه اگر این پست مدیریتی لقمه چرب و نرمی مثل مس، ارس و یا صمت هم باشد که دیگر نور علی نور است و تلاش ها دو چندان! روی هر کدام از این دلایل که باشد علی رغم میل باطنی دستی در جیب می کنند و چندرغازی را هم برای میزبانی از رسانه ها در نظر می گیرند و در این راستا عصر سه شنبه هتل گسترش تبریز میزبان اهالی رسانه به دعوت منطقه آزاد ارس بود و دوستان ضمن ارسال دعوت نامه به مدیر مسئول و تماس تلفنی پیگیر شدند تا حتما در این جلسه حضور بهم رسانیم و ما نیز علی رغم فشردگی کاری راهی جلسه شدیم و هنگام ورود به هتل چند تن از همکاران را رویت و به اتفاق همکاران راهی طبقه دوم هتل شدیم. به محض باز شدن در آسانسور و خروج از آن چشممان به جمال عزیزانی روشن شد که با لباس مخصوص و برگه هایی در دست که بنده اولین بار بود رویت می کردم و احتمالا لباس نظامی مخصوص منطقه آزاد ارس با درجه های نظامی مخصوصش بود که دم در ورودی سالن را قرق کرده و ایست بازرسی گذاشته بودند و زبان بدن و مدل ایستادن شان به ترتیبی بود که یعنی برای رفتن به این جلسه باید از این ایست بازرسی به سلامت رد شوید. تک تک همکاران را نگه داشته و اسم و فامیل بازی می کردند و اگر اسم تان از لیست آنان در نمی آمد، توفیقی برای حضور در جلسه نداشتید که از قضا این مورد آخر به شکلی دیگر برای ما اتفاق افتاد. لیست بررسی و مشخص شد که بزرگواران اسم مدیر مسئول را در لیست نوشته اند که به شوخی گفتم که این یعنی من باید برگردم، که جوابی توام با تحکم گفت بله، شرمنده شما حق حضور در این جلسه را ندارید و در نتیجه از ورود ما به این جلسه ممانعت به عمل آمد تا ضمن اینکه پیش دیگر همکاران سر افکنده شدیم سویی سوزولموش از هتل خارج شویم. بهانه های دوستان برای این قبیل رفتارها هم موضوعیت ندارد چون اولا وظیفه دوستان بود که در کنار بادی گاردهای لباس مخصوص درب ورودی افرادی هم باشند که اقلا اهالی رسانه را بشناسند و اجازه برخورد های اینچنینی را ندهند. چون این دوستان اهل رسانه نیستند طبعا نمی دانند که برای نشست های خبری هر چند دعوتنامه به مدیر مسئول ارسال می شود اما این خبرنگاران هستند که حضور پیدا می کنند و اقلا مدیر مسئولان بماهو مدیر مسئول بجز در مواردی که به جهت موارد امنیتی شخصا از انان دعوت شود، در هیچ نشست خبری حاضر نمی شوند و اساسا کارشان نوشتن خبر نیست. عزیزان وقتی توان مدیریت یک نشست خبری را ندارند و از ابتدایی ترین الزامات آن بی خبرند، چه لزومی دارد که دعوتنامه بفرستند و خبرنگاری را در بین همکارانش سکه یک پول کنند؟

شاید بهانه این باشد که افرادی از اهالی رسانه بدون دعوت در جلسه حضور یابند، اول این که هر نهادی به اراده و خواست خود رسانه ها را گلچین و دعوت نماید، تلقی اشتباهی است که در هیچ کجای دنیا مابه ازا ندارد و ثانیا مثلا اگر مثلا ده نفر هم بدون دعوت می آمدند، اشکالی داشت؟ در مقابل آن حجم ترنوول مالی منطقه آزاد چهار نفر هم بدون دعوت هدیه ناچیز شما را می گرفتند، هیچ اتفاق خاصی در تراز مالی استان و منطقه آزاد رخ نمی داد و آب هم از آب تکان نمی خورد.

هر چند از کوتاهی تشکل های صنفی ماست که دیوار بلند است و برای نمونه در فقره فوق هیچ نهاد صنفی جرات نداشت و یا صلاح ندید که به موضوع ورود و چرایی این اتفاق تلخ را از مسئولان منطقه آزاد جویا شود و این نشان می دهد که این تشکل ها صرفا محض خالی نبودن عریضه تشریف دارند و بود و نبودشان فرق چندانی برای اوضاع بهم ریخته رسانه های استان ندارد و به امید برچیده شدن بساط این قبیل بی ادبی ها و بی حرمتی ها و البته برچیده شدن و حذف تشکل های صنفی بی خاصیت !

About Author