به گزارش “پایگاه خبری و تحلیلی امین ارسباران”، در حال حاضر روزهای کاری برای لی کارسلی در کمپ تمرینی سنت جورج پارک سپری می‌شود. جایی که عملکرد ۵۰۰ بازیکن که برای قرار گرفتن در تیم ملی انگلیس در مسابقات قهرمانی زیر ۲۱ ساله‌های اروپا در تابستان امسال رقابت می‌کنند، مورد بررسی قرار گرفت.

این بررسی‌ها که به طور کامل انجام می‌شود، حدود ۵۰ دقیقه طول می‌کشد تا با استفاده از نرم‌افزار اختصاصی فدراسیون فوتبال انگلیس، لمس‌ها و حرکات بدون توپ یک بازیکن بررسی شوند. این داده‌ها ثبت شده، توضیح داده شده، با بازی‌های قبلی مقایسه می‌شوند و تصویری ساخته می‌شود که آیا بازیکن می‌تواند در تیم زیر ۲۱ ساله‌های انگلیس تاثیرگذار باشد یا نه. اما کارسلی امروز کمی از این جلسات دور شد تا مصاحبه‌ای انجام دهد. او می‌گوید: «در خانه دفتر کار دارم، هفته‌ای حدود ۱۱ بازی را آنجا با تخته تاکتیکی تماشا می‌کنم، نام همه بازیکنان روی تخته نوشته شده است. امروز، روزی که شما اینجا آمده‌اید، روزی است که من تمام لمس‌های هر بازیکنی که به تیم نزدیک است را تماشا می‌کنم.»

کارسلی، به عنوان مربی، رفتار خوبی دارد و این نکته را به آرامی بیان می‌کند، در حالی که ممکن است کارسلیِ هافبک، برخورد شدیدی با شما می‌داشت و سپس در حالی که سوت می‌زد، برمی‌گشت. او می‌گوید: «این یک عملیات بزرگ است…» سپس حرفش را قطع می‌کند. او اغلب جملات را نیمه‌کاره رها می‌کند تا مکالمات دوطرفه را حفظ کند. احتمالاً واژه «عملیات» پایان جمله‌ی او بود. او بازگشت به شغل قدیمی خود به عنوان مربی زیر ۲۱ ساله‌ها را این‌طور توصیف می‌کند: «زمان برد تا به آن عادت کنم. من این را به‌عنوان توهین به خودم نمی‌بینم. این نه تنزل است و نه سقوط – اصلاً این‌طور نیست. من واقعاً مفتخرم که این شغل را دارم. خوش‌شانس هستم که آن را دارم.»

اما این قطعاً خوش‌شانسی نیست، درست است؟ با اقتدار بیشتری، او قبول می‌کند که نه، این‌طور نیست. او اولین مربی از زمان دیو سکستون در سال ۱۹۸۴ بود که یک عنوان قهرمانی زیر ۲۱ ساله‌های اروپا را برای انگلیس به ارمغان آورد. همچنین او کسی بود که در یک دوره‌ی شش‌ماهه به عنوان مربی موقت تیم ملی بزرگسالان، دوباره فوتبال انگلیس را جذاب کرد، دوره‌ای که اگر یک شب عجیب مقابل یونان نبود، به کمال می‌رسید. نه فقط به خاطر نتایج منجر به صعود به لیگ ملت‌ها.

هشت بازیکن اولین بازی خود را انجام دادند – که می‌توانست تعداد بیشتری باشد. توماس توخل، سرمربی جدید، بازیکنان جوان زیادی دارد و می‌تواند از آن‌ها برای کارهای بزرگ استفاده کند.

کارسلی می‌گوید: «این تجربه‌ای فوق‌العاده بود و چیزی است که به آن افتخار می‌کنم. شما قطعاً شک می‌کنید که آیا می‌توانید این کار را انجام دهید یا نه، و فرصتی که به من داده شد، اعتمادی که به من شد، چیزی نیست که آن را دست‌کم گرفته باشم. مربیگری انگلیس در خانه بسیار آسان است. نکته اصلی برای من این بود که یک تیم هیجان‌انگیز را تماشا کنم. نمی‌گویم در گذشته این‌طور نبود، اما شما به اندازه کافی تیم زیر ۲۱ ساله‌ها را دیده‌‌اید. این چیزی است که من واقعاً به آن اعتقاد دارم که بتوانید بیشتر از حریف گل بزنید. شما می‌خواهید گل‌ها را ببینید، فوتبال هجومی، انرژی و سرعت بالا. شواهد نشان می‌دهد که این چیزی بود که ما انجام دادیم. به جز یونان، این تجربه مثبتی بود.»

آن شکست ۲-۱ مقابل یونان در ومبلی در ماه اکتبر تنها لکه‌ای بود بر یک رکورد تقریباً بی‌نقص. پالمر، گوردون، جود بلینگام، فیل فودن، بوکایو ساکا همگی در یک تیم بودند، با دکلان رایس که آنها را کنار هم نگه می‌داشت. آیا دوباره این کار را انجام می‌دهد؟ «۱۰۰ درصد، قطعاً. او تأکید می‌کند: «در نهایت من باید مسئولیت را بپذیرم، من بازیکنان را انتخاب کردم تا به این شکل بازی کنند. من به بازیکنان باور داشتم و هنوز هم دارم.»

او همچنان به‌طور قاطع به اعتقادات خود پایبند است و قطعاً حداقل دو راه برای گنجاندن همه‌ی آن‌ها وجود دارد. واضح‌ترین راه این است که به بلینگام یا فودن، احتمالاً بلینگام، نشان دهید که فابین روئیز برای اسپانیا در یورو ۲۰۲۴ چه کرد و آدرین رابیو برای فرانسه در جام جهانی دو سال قبل چگونه بازی کرد. بلینگام نشان داده که می‌تواند بدون دردسر برای رئال مادرید در عمق بازی کند.

کارسلی پیش از این ثابت کرده که این نوع کارها ممکن است، البته در سطح گروه‌های سنی، اما همچنان با بازیکنان نخبه. کشور خواهان هیجان و جسارت بیشتر در بازی هجومی است.

او می‌گوید: «از دیدگاه مربیگری بریتانیایی، مهم است که ما خلاق باشیم و دیده شویم که با ریسک بازی می‌کنیم. خیلی آسان است که دفاعی و محکم باشید، اما این روش من برای مربیگری نیست. من همیشه این‌طور بازی می‌کردم. نمی‌خواهم فقط حرف خوب بزنم، بلکه واقعاً به این موضوع ایمان دارم. ترجیح می‌دهم مربیگری نکنم تا اینکه به روش دیگری بروم.»

خیلی درباره‌ی صحبت‌های مخفیانه کارسلی با توخل صحبت شده بود. کارسلی با لبخند می‌گوید: «آیا من گفتم که این صحبت‌ها یک پرونده‌ محرمانه بود؟ فکر نمی‌کنم گفته باشم. این کلمه‌ای نیست که زیاد از آن استفاده کنم، راستش. شاید گفته باشم انتقال اطلاعات، اما بعد تبدیل به یک پرونده‌ی محرمانه شد، که خیلی بهتر به نظر می‌رسد. من به او گفتم تیم بازیکنان باکیفیت زیادی دارد و پتانسیل قهرمانی در جام جهانی ۲۰۲۶ وجود دارد.

خیلی ساده بود. قرار نبود من یک ارائه درباره‌ی تیم انگلیس انجام دهم، او قطعاً خیلی آگاه است. این صحبت فقط برای انتقال تیم بود، مرور برخی از پست‌های خاص که برخی بازیکنان ممکن است بتوانند بازی کنند. آن‌ها خوب جا افتاده‌اند؛ ما رابطه‌ی خوبی داریم، خطوط ارتباطی باز است. کیفیت زیادی در تیم وجود دارد. خیلی زیاد. من می‌دانستم که بازیکنان خوبی داریم، اما سطح خیلی بالاست. من واقعاً باور دارم که آنها می‌توانند اکنون بروند و برنده شوند، کاری ویژه انجام دهند و قطعاً به من کمک کرده که پشت پرده بوده‌ام و دیده‌ام که چه کاری می‌توانیم انجام دهیم.»