به گزارش “پایگاه خبری و تحلیلی امین ارسباران”، در ماه اکتبر، برند لنو، دروازه بان فولام دعوت تیم ملی فوتبال آلمان را رد کرد. او اکنون دلایل را به اسپورت بیلد درباره این تصمیم جالب توضیح می‌دهد.

بیلد: آقای لنو، در شروع فیفادی اخیر، زمانی که علناً در مصاحبه با بیلد اعلام کردید به عنوان دروازه‌بان شماره سه به تیم ملی نمی‌روید، تیتر اخبار شدید.

برند لنو: بله، من چنین چیزی خواستم. برای من روشن بود که بحث‌هایی در کار خواهد بود. سرمربی تیم ملی در این باره حرف‌هایی زد و کارشناسان هم گفتند. من صراحتا و صادقانه به یولیان ناگلزمان گفتم که خودم را شماره سه تیم ملی و اینکه هیچ چشم اندازی برای بازی کردن نداشته باشم، نمی‌بینم. من برای او احترام زیادی قائم و به نظرم او یک مربی بسیار خوبی است. به همین دلیل برایم مهم است که با او صادق باشم. چیزی که در برخی گزارش‌ها فراموش شد این است که من به یولیان و آندریاس (کروننبرگ مربی دروازه‌بانان) هم گفته‌ام که وقتی واقعاً به من نیاز باشد همیشه در دسترس هستم و کاملاً افتخار می‌کنم که می‌توانم برای آلمان بازی کنم.

آیا بعد از آن صحبت بیشتری با ناگلزمان داشتی؟

نه، این آخرین تماس ما بود. بعد از آن دوباره با آندریاس تلفنی صحبت کردم. اما نظرم تغییر نکرده است. فکر می‌کنم به تصمیمم احترام گذاشته شد، حتی اگر هیچ کس از آن خوشحال نبود. اما من از روی احساس عمل نکردم.

چرا پس از سال‌ها نیمکت نشینی مانوئل نویر و مارک آندره تراشتگن، نمی‌خواستید دوباره جانشین پشت سر اولیور باومن و الکساندر نوبل باشی؟

من مدت زیادی در تیم ملی بودم و فقط ۹ بازی ملی انجام دادم. از این بابت خوشحالم. من در ماه مارس ۳۳ ساله خواهم شد. قابل درک است که یک دروازه بان جوان‌تر، الکس نوبل، باید بازی کند. الیور باومن دروازه بان خوب و با تجربه‌ای است. امیدوار بودم حداقل در ماه نوامبر زمان بازی من باشد. چنین چیزی را کسی به من قول نداده بود و بنابراین هیچ چشم اندازی برای من وجود نداشت.

ناگلزمان گفت که به تو توضیحی درباره دیدگاه میان مدت داده. آیا منظور او شانس بازی در ماه نوامبر بود؟

آنچه برای من مهم است اینجا و اکنون است.  و من چشم انداز کمی از بازی‌های اکتبر و نوامبر دیدم. واضح است: من هرگز نخواستم شماره یک باشم! من فقط می‌خواستم بدانم که چه زمانی قرار است بازی کنم که آن هم مشخص نبود.

سرمربی تیم ملی اینطور توضیح داده که شانس بیشتری برای بازی کردن نداری.

واضح بود که نظراتم شرایط را بهتر نمی‌کند. من از ناگلزمان برای پذیرش نظرم از نظر گفتگو بین دو فرد سپاسگزارم. نظرات او را کاملاً قابل درک و درست دیدم. من خودم هرگز درها را برای بازگشت به تیم ملی نمی‌بندم. چه کسی می داند چه اتفاقی ممکن است بیفتد؟ هنوز احساس می‌کنم بازی کردن برای کشورم افتخار بزرگی است. اما طبق گفته مربی، دو نفر دیگر در حال حاضر از من جلوتر هستند. می‌خواهم بهترین عملکردم را داشته باشم و تناسب اندام خوبی را حفظ کنم. نمی‌خواهم در مورد اهداف یا گزینه‌های دیگر صحبت کنم و نمی‌خواهم چیزی را مطالبه کنم. از این همه حرف در مورد خودم ناراحت بودم.

آیا کار تو در تیم ملی تمام شده است؟

خیر، دهمین بازی ملی‌ام را هنوز انجام نداده‌ام. متأسفانه، مثال مارک آندره تراشتگن نشان می‌دهد که چقدر سریع می‌تواند اتفاقی بیفتد، البته من برای او بهترین‌ها را آرزو می‌کنم.

آیا گاهی اوقات با خودت اینطور فکر نمی‌کنی که ای کاش انگلیسی بودم چون در این صورت شماره یک تیم ملی می‌شدم؟

من همیشه این را می‌شنوم که من در انگلیس شماره یک هستم. هم تیمی‌هایم به من می‌گویند، این را از کادرفنی خودمان هم می‌شنوم اما افتخار می‌کنم که یک ملی پوش آلمانی هستم.