به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی امین ارسباران به نقل از خبرگزاری مهر به نقل از اکتوالیته، پس از اعلام این که دونالد ترامپ به عنوان چهل و هفتمین رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شد، چندین تن از شخصیت‌های دنیای کتاب در رسانه‌ها یا شبکه‌های اجتماعی به این امر واکنش نشان دادند.

اولیور گالمیستر از ناشران فرانسوی به فرانس اینتر گفت: ترامپ نماینده هیچ چیز نیست، او فقط نشانه آمریکایی است که از خود متنفر است.

لورن گراف رمان‌نویس «مورد علاقه» باراک اوباما، رئیس‌جمهوری سابق دموکرات، که در فلوریدا نیز کتاب‌فروشی دارد چنین واکنش نشان داد: «دردی که پس از این انتخابات خواهد آمد، بسیار زیاد خواهد بود».

اولیور گالمیستر هم که مدیر انتشارات گالمیستر در زمینه ادبیات خارجی و آمریکایی است، گفت: من در حال حاضر پیام‌هایی از دوستان نویسنده‌ای که از این امر ناراحت هستند دریافت می‌کنم. آنها به یقین خودشان درباره آن می‌نویسند. وی همچنین تاکید کرد که این رویداد روش کار او را تغییر نخواهد داد. وی افزود: ما بازیگران فرهنگ مردم هستیم، باید فرهنگ‌ها و تفاوت‌هایمان را بازتاب دهیم و این تنها عزم من را برای انجام خوب کارم به عنوان یک مدیر فرهنگی تقویت می‌کند.

فرانسیس گفارد رئیس موسسه جشنواره ادبی آمریکا و مدیر مجموعه کتاب‌های «سرزمین آمریکا» در انتشارات آلبین میشل، نیز درباره انتخاب دونالد ترامپ گفت این امر شاهد دیگری درباره کشوری جدید و وسیع، با تاریخی متضاد است که دونالد ترامپ تنها آخرین نمونه آن است.

فرانسیس گفارد از دیگر چهره‌های ادبیات فرانسه گفت: اکثریت قریب به اتفاق نویسندگان آمریکایی به ترامپ رای ندادند. این نویسندگان خوانندگان خود را دارند و انتخاب ترامپ نباید در این امر تغییری ایجاد کند.

کولسون وایتهد نویسنده آمریکایی که آخرین رمانش به نام «قاعده جنایت» ۲۵ سپتامبر توسط آلبین میشل در بخش «سرزمین آمریکا» منتشر شده هم از نمایندگان آمریکایی فاصله گرفتن از دونالد ترامپ است که با اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در «فرانس ۲» ابراز تأسف کرد و گفت: کشور واقعاً تقسیم شده است، فکر نمی‌کنم در طول عمرم هیچ آشتی بین این دو بخش ببینم.

در همین حال بسیاری از نویسندگان فرانسوی چه از طریق نقاشی و چه از طریق متن، در شبکه‌های اجتماعی خشم و ناامیدی خود را نشان دادند.

نیکلاس ماتیو برنده جایزه گنکور ۲۰۱۸ ناراحتی خود را در اینستاگرام ابراز کرد و با یادآوری این که هانتر اس. تامپسون کمپین نیکسون را در سال ۱۹۷۲ دنبال کرد و متنی را تولید کرد که به همان اندازه بی‌طرفانه و بی‌رحمانه بود، گفت می تواند تصور کند که این بار اگر او قرار بود چیزی بنویسد علیه ترامپ چه می‌نوشت و از قول او نوشت: ترامپ را از قدیم می‌شناختم، هیولایی است که فقط آمریکا بلد است بسازد، پر از غرور نیویورکی و ابتذال ریگانی، یک لعنتی تمام عیار، یک دیو، یک نابغه برای شستشوی مغزی و یک سرگرم کننده. از آن زمان تاکنون هیچ چیز تغییر نکرده: این حیوان چاق‌تر، فریبنده‌تر و زشت‌تر شده؛ همان اتفاقی که اغلب برای خوک‌هایی که به کشتارگاه فرستاده نمی‌شوند می‌افتد. در اعماق وجودش، هنوز هم این دروغگوی چیره دست، این جادوگر توهین و این وراج بی‌شرم، جاذبه‌ای است که شایسته وگاس است، یک نهنگ بدون هیچ سوپرایگوی باقی مانده و مانند بخار قطاری که به دیوار بخورد…

پنه‌لوپه باجیو نویسنده نیز خشم خود را به اشتراک ‌گذاشت و مجموعه‌ای از واکنش‌ها را استوری کرد که یکی از آنها تصویری از هنرمند بریتانیایی کورنلیا پارکر با عنوان «وحشت! وحشت!» بود و مجسمه آزادی را در حالی که از ترس به خود می‌لرزد و چشمانش گرد شده، منتشر کرد.

کمیل فرودوو- متِقی فیلسوف و نویسنده کتاب «پدرسالاری، پایان یک جهان» از انتشارات سویی نیز از «شکاف جنسیتی» بین رای دهندگان دونالد ترامپ و کامالا هریس ابراز تاسف کرد و نسبت به «اشباع شدید ایده‌های مردانه در جامعه آمریکا» هشدار داد.

لوئیسون یکی دیگر از نویسندگان دنیای ادبیات نیز ترس خود را از طریق مجموعه‌ای از نقاشی‌هایی که به اشتراک ‌گذاشت، ابراز ‌کرد و نوشت: چه فاجعه‌ای در راه است، همه شب به فکر آمریکایی‌ها و زندگی آینده‌شان بودم. چه جهنمی بشود!