۲۱ خرداد سال ۱۴۰۲ گزارش مرگ مرد جوانی در یکی از خیابان های پایتخت به تیم جنایی اعلام شد. با گزارش این خبر تیم بررسی صحنه جرم راهی محل شده و با جسد مرد جوانی مواجه شدند که با ضربه جسم سنگینی به سر به قتل رسیده بود. آلت قتاله که چوب بود در نزدیکی […]
۲۱ خرداد سال ۱۴۰۲ گزارش مرگ مرد جوانی در یکی از خیابان های پایتخت به تیم جنایی اعلام شد. با گزارش این خبر تیم بررسی صحنه جرم راهی محل شده و با جسد مرد جوانی مواجه شدند که با ضربه جسم سنگینی به سر به قتل رسیده بود.
آلت قتاله که چوب بود در نزدیکی جسد پسر جوان افتاده بود. عامل جنایت توسط مردم در همان صحنه درگیری بازداشت شده بود و در تحقیقات گفت: در حال خوردن مشروب بودیم که مقتول به همراه یکی از دوستانش آمد و همراه ما شروع به خوردن مشروب کرد. بعد از دقایقی باهم سر موضوع کوچکی بحثمان شد و من به او یک سیلی زدم.
او ادامه داد: با وساطتت دوستانم که آنجا بودم دعوا تمام شد و به خانه رفتم. نیم ساعتی گذشته بود که به همراه همسرم راهی خانه یکی از دوستانم شدم. در راه او را دیدم که شیشه شکسته نوشابه ای بدست داشت و به طرف من آمد. ترسیدم که برای همسرم حادثه ای رخ دهد و چوبی را از باغچه که در نزدیکی ام بود کندم و با آن ضربه ای به سر مقتول زدم.
با اعتراف متهم به جنایت او به بازسازی صحنه قتل پرداخت. با تکمیل تحقیقات مرد جوان در دادگاه به دفاع از خود پرداخت اما باتوجه به درخواست اولیای دم رای صادره از سوی دادگاه کیفری استان تهران قصاص بود.
با تایید حکم در دیوانعالی کشور، صبح چهارشنبه ۱۲ شهریور، مرد جوان در حیاط زندان قزل حصار به دار مجازات آویخته شد.
