به گزارش “پایگاه خبری و تحلیلی امین ارسباران”، نمایش تیم ملی در مسیر انتخابی جام جهانی به شکلی بوده که علیرغم صدرنشینی و کسب پیروزی با انتقاداتی مواجه بوده. حتی این انتقادات در ادامه به سمتی پیش رفته که با نیش و کنایه و هجمه سنگین واکنش‌های زیادی را هم به همراه داشته است. در میان منتقدان و موافقان چند وقت اخیر، اینبار به سراغ حمید مطهری رفتیم. مربی کنونی فولاد خوزستان که در جام ملت‌های آسیا در کادرفنی امیر قلعه نویی حضور داشت.

ابتدا درباره فولاد خوزستان صحبت کنیم. تیمی که فصل گذشته شرایط عجیبی داشت و در این فصل امیدوارکننده و قابل احترام ظاهر شده است. 

بله، فولاد سال گذشته شرایط خوبی نداشت و شرایطی بود که در فصل گذشته در هفته آخر در لیگ ماند. اما چشم‌اندازی که از این باشگاه داشتیم این بود که می‌توان کار حرفه‌ای و خوب انجام دهیم. اما مشکلاتی هم بود که الان وارد شدن به جزییات مناسب نیست. کار را با آقای گل‌محمدی شروع کردیم و با توجه به پتانسیل و بضاعت مالی که داشتیم سعی کردیم تیمی خوب و قابل احترام داشته باشیم. با توجه به اینکه اسم آقا یحیی و من آمده همه انتظار دارند اما برای اینکه فولاد تیمی مدعی باشد نیازمند پروسه‌ای ۲ تا ۳ ساله است. هرچند که همه جوره در حال تلاش هستیم که تیمی قابل احترام باشیم اما قواعد فوتبال می‌گوید که تیم نیاز به زمان دارد و نیازمند پنجره نقل و انتقالاتی است تا تیم کاملا تقویت شده و عملکرد بهتری داشته باشد.

اما در همین زمان کوتاه کاملا مشخص است که روند بهتری دارد و از شرایط فصل گذشته و حضور در جمع گزینه‌های سقوط فاصله گرفته است. 

اهالی فوتبال هم می‌گویند که فولاد در همین مدت کوتاه تغییر کرده اما این حاصل کار یک جمع گروهی است تا تیم کاملا مطابق سلیقه ما شود. من کمال‌گرا هستم و آقای یحیی هم ایده‌آل‌گرا هستند دوست داریم تیم‌مان شرایط بهتری داشته باشد. خب باشگاه فصل گذشته شرایط خاصی داشته و با خیلی از بازیکنان خارجی فسخ کرده، اما طرز تفکر ما این است که اگر بازیکنی خارجی در تیم است واقعا باید بتواند گره‌ای از تیم باز کند و دردی از تیم دوا کند. صرفا اینکه بازیکن خارجی باشد دردی دوا نمی‌کند اما با احترام به همه، در سال‌های گذشته اینطور نبوده و این اتفاق نیفتاده و پرتی زیاد داشته. اما در همین کوتاه مدت اثرگذاری خوبی داشتیم اما چون ایده‌آل‌گرا هستیم و همه چیز را خوب می‌خواهیم با آن چیزی که مدنظرمان است فاصله داریم. بازیکنان هم همه چیز را در زمین گذاشته‌اند و زحمت می‌کشند و تا به اینجا هم تیم نتایج قابل قبول و خوبی کسب کرده است.

با حضور آقای گل‌محمدی و شما و ادعایی که در این زمینه مطرح کردید، چشم‌انداز نهایی شما برای این فصل چیست؟

بیشتر از اینکه به جای اینکه ستاره داشته باشیم تیم‌مان ستاره است و این برای ما باعث افتخار است. دوست داریم کار تیمی داشته باشیم و تک تک بازیکنان زحمت می‌کشند و همه آنها برای تیم ارزش دارد. اگر فولاد تا به امروز به اینجا رسیده حاصل کارگروهی است و اما نهایت تلاش‌مان را خواهیم کرد و توقع‌مان از باشگاه این است که حمایت بیشتری نیز داشته باشد. توقع کادرفنی از باشگاه قطعا بیشتر است. پله پله شرایط‌مان بهتر می‌شود و توقع‌مان این است که تیمی خوبی شکل دهیم تا مقابل مردم خوزستان که شایسته یک تیم خوب هستند را برآورده کنیم.

در این رابطه همانطور که گفتید مسلما هوادار فولاد که قهرمانی در حذفی و لیگ را دیده، توقع زیادی دارد و شرایط برای شما و البته مدیران باشگاه نیز تغییرات نسبت به سال گذشته سخت‌تر خواهد شد.

ارائه فوتبال زیبا با حضور آقای گل محمدی و خودم در اولویت ماست. این را قبلا هم نشان دادیم و اینکه فوتبالی شناور و مبتنی بر کار تیمی را ارائه دهیم خیلی سخت‌تر از آن است کاملا دفاع کنید و ضدحمله بزنید، چیزی که الان در لیگ برتر ما خیلی باب شده است! فولاد را بازسازی می‌کنیم و این سخت و زمانبر است. هواداران فولاد واقعا لیاقت اتفاقات شیرینی را دارند. آنها حمایت خاصی از تیم می‌کنند که در همین مدت کوتاهی که اینجا هستیم برای ما بزرگترین قوت قلب بوده و مسوولیت ما را بالاتر برده است. برای این هواداران هر کدام از ما هر کاری برای خوشحالی‌شان بربیاید انجام خواهیم داد و این بزرگترین هدف ماست. قطعا اما باشگاه هم در این زمینه مسوولیت‌هایی دارد که باید با توجه به اتفاقات فصل گذشته، به دنبال تدابیری باشد که شرایط با سرعت مناسب به سمت اتفاقات مثبت پیش برود و چیزی که هواداران فولاد شایسته آن هستند را نصیب‌شان کنیم.

به تیم ملی برسیم: شما سابقه حضور در تیم ملی به عنوان کادرفنی و همراهی آقای قلعه‌نویی در جام جهانی را دارید. تیم ملی اکنون شانس مسلم صعود به جام جهانی است و از این حیث که همه چیز خوب است اما کیفیت و شرایط فنی تیم ملی برخی اوقات کاملا نگران کننده است. در اینباره نظر شما چیست و دلیل آن را چه چیزی می‌دانید؟

ابتدا می‌خواهم این را بگویم که نمی‌دانم چرا اینقدر جبهه و فشار و هجمه وجود دارد. منکر برخی مشکلات نمی‌شوم اما به نظر شما اینقدر فشار و هجمه هم منطقی است؟ در هر تیمی و جایی ضعف‌هایی وجود دارد. اما درباره تیم ملی با روندی رو به جلو و با یک کادرفنی ایرانی و خوب نتایج خوبی تا به اینجا گرفته است. اما نمی‌دانم این هجمه با این شدت از کجا می‌آید. خودم هم زمانی که در این مجموعه بودم یک بار گفتم که نمی‌دانم دلیل این هجمه چیست. اگر یک سری خصومت شخصی دارند نباید آن را به عنوان بار روی دوش تیم ملی بگذاریم. آقای قلعه‌نویی تیم را هدایت می‌کنند و به نظرم باید همه همدل و کنار تیم ملی باشیم. خیلی این روزها درباره بازیکنان و کادرفنی نقدهای تند و بی‌انصافی صورت می‌گیرد. در انتقاد بسته نیست. وقتی شما پستی و جایگاهی دارید این شرایط وجود دارد که منتقد نیز داشته باشید. اما یک نقد مستلزم راهکار هم هست و صرف انتقاد و فشار و هجمه قطعا موضوع دیگری دارد و اهداف دیگری را دنبال می‌کند. من نه به دنبال حضور در تیم ملی هستم که خوشبختانه این افتخار بزرگ نصیبم شده بود که در کنار این عزیزان و تیم ملی کشورم حضور داشته باشم و نه نفعی از آن می‌برم. تیم ملی کشورم است و سرنوشت آن برایم ارزشمند و حرف‌هایم هم به این خاطر است. اما باید منصفانه قضاوت شود. من یک سال آنجا بودم اما اگر داخل تیم باشید متوجه می‌شوید که امکانات ما قابل قیاس با دیگر کشورها نیست و یک سری کمبودها داریم. با این کمبودها اما این نتایج قابل قبول است.

اما بازی با کره شمالی و در نیمه دوم کاملا نمایش قابل انتقادی را شاهد بودیم که اگر الان گفته نشود شاید در آینده و مقابل تیم‌های بزرگ دردسر بزرگی برای تیم ملی شکل دهد.

همیشه گفته‌ام که انتقاد سازنده باعث پیشرفت می‌شود و انتقاداتی که به تیم ملی وارد بود را با دل و جان بپذیریم و آن را رفع کنیم اما یک جایی به تخریب می‌رسد. الان پا را فراتر گذاشته‌اند و تخریب می‌کنند. یک سری ایراداتی هست اما با توجه به تایم کمی که در فیفادی دارید و بخش مهمی از آماده سازی به ریکاوری برمی‌گردد که شما زمان زیادی ندارید مثل کار باشگاهی که فرصت مناسبی داشته باشید. تایم محدودی دارید و اینکه بخواهید سریع ایرادات را برطرف کنید یک خواسته ناشدنی است. اما به طور کلی تیم ملی حداقل نتایج آبرومندی با یک کادر ایرانی گرفته و باید فرصت داده شود و حمایت کنیم. من آدم خارجی ستیزی نیستم اما به خاطر دارید قبلا با حضور مربیان خارجی چه زمانی به آنها داده می‌شد و چه امکاناتی فراهم می‌شد و به چه شکل درهای انتقاد بسته می‌شد. الان با یک سری امکانات محدود تیم ملی کار می‌کند و به نظرم نتایج خوبی کسب کردیم اما باید پذیرفت که یک جاهایی هم ضعف داشتیم اما تیم ملی است و باید حمایت کرد. تیم ملی نیازمند بازی‌های تدارکاتی است اما آیا ما این شرایط را داریم که در این نوع بازی‌ها آزمون و خطا کرده و ایرادات را کاهش دهیم؟ باید قبول کرد که جزییات اتفاقات مهم را شکل می‌دهند و مسیر موفقیت را ترتیب می‌دهند.

اما درباره ریکاوری صحبت کردید و نداشتن بازیکنان در اختیار. اگر قدرت اول آسیا هستیم چرا به طور مثال این اتفاق برای ژاپن رخ نمی‌دهد. تیمی که تمامی بازیکنانش در لیگ‌های دیگر حضور دارند و با رقبایی سخت‌تر به نتایج خوبی رسیده است. 

در همین بخش شما امکانات را باید در نظر بگیرید. سیستم‌های پزشکی برای ریکاوری و تجهیزات که آن را نادیده نگیرید. بحث اصلی در اینجا مدیریت است که باید آن را هم از بحث فنی مجزا کنید. برنامه‌ریزی که ژاپن را به اینجا رسانده و یک سیکل مناسب را شکل داده است. در بخش برنامه‌ریزی و مدیریت از شاخص خیلی از کشورها و خصوصا ژاپن عقب هستیم. اما یک مساله فارغ از همین بحث؛ ما همین ژاپن را که به آن شکل در جام جهانی همه حریفان و غول‌ها را شکست داده بود در جام ملت‌ها شکست دادیم. ژاپنی که این همه برنامه ریزی و پلن دارد و خودش را در آسیا جدا کرده تیم ملی ما آن را شکست داد اما خیلی به آن پرداخته نشد که بعد از باخت به قطر شاهد انتقاد بودیم. اینجاست که باید به دنبال نقد منصفانه گشت.

با این حال گروه ایران به شکل بود که صعودش را کاملا می‌شد محتمل دانست و نگرانی کنونی بیشتر درباره آینده است و احتمالا برخورد با قدرت‌ها و در جام جهانی. شما این روند را برای آینده خوب ارزیابی می‌کنید؟

باید پذیرفت که در بخش برنامه‌ریزی و مدیریت سطح پایین‌تری از دیگر کشورها داریم. باید ببینید چه کاشته‌ایم که به دنبال برداشت آن باشیم. اینکه از تیم ملی انتظار اتفاقات خوب داشته باشیم خوب است اما بگویید به تیم ملی چه داده‌اید که الان توقع چیز بالاتری داریم؟ در خیلی از بحث‌ها و آیتم‌ها عقب هستیم. در بحث آموزش بگویید چه کرده‌ایم که الان از مربیان‌مان توقع داریم. آیا هزینه‌ای برای مربیان کرده‌ایم. این فقط یک آیتم است. منظورم این است که نباید فقط متوقع باشیم. باید کارهای آکادمیک و برنامه‌ریزی‌های کوتاه مدت و بلند مدت در کنار ایجاد ساختار داشته باشیم که بتوانیم تیمی قابل احترام و خوب داشته باشیم. الان در چرخه تولید بازیکن به نظرم کشور ما دچار افت بزرگی شده و شاید حتی متوقف شده باشد. همه می‌گویند ما استعداد داریم اما آیا این استعدادهای کم در مسیر خوبی قرار می‌گیرند؟ نه، متاسفانه در بحث آکادمی و تیم‌های پایه اتفاقات خوبی را شاهد نیستیم. بعد توقع داریم تولید بازیکن شود و تیم ملی جوانگرایی کند؟

انتقادات از تیم ملی باعث کلافگی بازیکنان نیز شده و واکنش‌های زیادی هم به همراه داشته است. 

باید همه جوره مربیان، کارشناسان و مجریان احترام به تیم ملی بگذاریم و اینطور ضربتی برخورد نکنیم. همه زوایا را بسنجیم و نباید نسنجیده جمله‌ای را به زبان آورد. اینطور واکنش‌ها در قبال تیم ملی به هیچ عنوان شایسته نیست. اینکه بازیکنی جای خود را به بازیکن دیگری و چه سخت‌تر یک بازیکن جوان بدهد، یک پروسه است. پروسه‌ای که از تیم باشگاهی استارت می‌خورد و اینطور نمی‌شود که فردا تیم ملی بگوید بازیکنان جوان را فقط به کار خواهیم گرفت. در لیگ باید بازیکن به ثمر برسد تا تیم ملی استفاده کند و اینطور نیست که سرمربی تیم ملی یک شبه جوانگرایی کند.

انتقاد بعدی درباره بازی دادن به علیرضا جهانبخش بود. گفته می‌شد چرا او تیم ندارد اما به تیم ملی دعوت می‌شود؟

این انتقاد قبلا هم بود؟ من اسم نمی‌برم و بازیکن قطعا طبق تفکرات سرمربی شایسته بود اما قبلا اینطور نبود که بازیکن بدون باشگاه و در شرایط مصدومیت حتی به اردوی تیم ملی دعوت شود و بازیکنی با ادعای کارشناسان با بالاترین شایستگی حضور در تیم ملی دعوت نشود؟ من باز هم می‌گویم اینجا مدافع آقای قلعه‌نویی نیستم اما بحث من درباره نحوه انتقاد و فشار و هجمه است. قبلا هم همین بوده اما فشار و هجمه به این شکل نبوده. این یک بحث است و بحث دیگر این است که تیم ملی در آن پست با جزییات نگاه کنید. شاید کادرفنی تیم ملی با بررسی به این نتیجه رسیده که حضور این بازیکن یا هر بازیکن دیگری می‌تواند مثمرثمر باشد. شک نکنید می‌بینند و رصد می‌کنند و تصمیمات خوب می‌گیرند. قطعا کسی که انتظار تیم ملی و کادرفنی را برآورده کند نبوده و به این شکل ترجیح داده شده که بازیکنی به قول شما بدون باشگاه دعوت شود. ضمن اینکه یک سری بازیکنان با توجه به سابقه و عقبه‌شان در تیم ملی و زحماتی که کشیده‌اند یک جایی هم باید تیم ملی به آنها کمک کند. یک زمانی آنها در بهترین و ایده‌آل‌ترین شرایط باشگاهی به تیم ملی کمک کرده‌اند و تیم ملی هم باید به آنها کمک کند. باید یاد بگیریم حرفه‌ای باشیم و به نظرات کادرفنی و سرمربی تیم ملی احترام بگذاریم و انتقاد سازنده هم باعث پیشرفت خواهد شد اما انتقادات کنونی را بیشتر به عنوان تخریب می‌بینم. اینکه چرا به این شکل از سوی برخی از هواداران فوتبال و کارشناسان و غیرکارشناسان مورد حمله و هجمه قرار گرفته قطعا یک سری عوامل دیگر هم دارد و یک چیزی هست.

چه چیزی؟

ببینید اینقدر که همه الان درباره نیمه دوم بازی با کره شمالی صحبت می‌کنند و پدر تیم ملی را درآوردند چرا درباره شرایط و دقایق خوبی هم که داشته صحبتی نشده؟ چرا درباره موانع تیم ملی و مشکلات میزبانی و زمین تمرینی و … که جزو الزامات برای موفقیت است بحثی نمی‌شود؟ بیایید موضوعات دیگر هم بررسی کنید خب. چطوری است که برج میلاد را در چهار سال ساختند اما یک زمین نمی‌شود درست کرد؟ از آقای دنیامالی می‌خواهیم که این مشکلات فوتبال را حل کنند و نگذارند یک استادیوم خوب حسرت جوانان و بازیکنان ما شود. اینقدر که به دو گل دریافتی نیمه دوم کره شمالی پرداخته شد به موضوعاتی که رفته رفته باعث مشکلات بزرگ برای فوتبال می‌شود توجه نشده است. نمی‌شود که فقط از بازیکن و تیم ملی و مربی توقع داشت. چه داده‌ایم که توقع داریم؟ نمی‌توانیم در این کشور ۴ استادیوم آبرومند ساخته شود؟