تعداد بازدید: ۱

بنیاد ایران‌شناسی میزبان شب گرامیداشت برای دارالفنون تبریز بود تا به نقش این مدرسه تاریخی در اعتلای فرهنگی تبریز و ایران ادای احترام کند.

«طاهری خسروشاهی» رئیس بنیاد ایرانشناسی استان در این نشست که روز ۲۸ آبان ماه برگزار شد، گفت: بر اساس مستندات تاریخی، آذربایجان و مردمان فهیم آن در گستره فرهنگ و ادب، نقش بسیار برجسته ای در راه بسط و تعمیم فرهنگ داشته و در پی ریزی بنای فرهنگ و ادب پیشقدم بوده اند.
وی افزود: اندکی آن سوتر از ربع رشیدی، شهرک کهن و فرهنگ خیزِ شام غازان و عمارت ارغونیّه قرار دارد که محفلی علمی برای جویندگان فضیلت و فرزانگی بوده که بر اساس مستندات تاریخی متقن، در آن بیت الکُتُبها و دارالحکمه ها برقرار شده است.دارالفنون نیز یکی از همین محافل علمی است که در تبریز تاسیس شد.
رئیس بنیاد ایرانشناسی استان ضمن اشاره به اهمیت مجتمع علمی دارالفنون تبریز اظهار داشت: متأسفانه این پدیده فرهنگی بسیار برجسته، در دوره ما، چنانکه باید، محل توجه قرار نگرفته و هم اکنون در وضعیت بسیار بدی به سر می برد و لازم است در جهت زدودن غبار فراموشی از چهره این اثر تاریخی و علمی، گام های بلندی برداشت.

رییس بنیاد ایرانشناسی آذربایجان شرقی اذعان داشت: بر این اساس، بنیاد ایران شناسی با همکاری انجمن ایرانی تاریخ، در این نشست به بررسی علل و دلایل تاسیس و کارکرد ویژه دارالفنون تبریز و بررسی وضعیت کنونی آن می پردازد.
«فاطمه اروجی»، رئیس انجمن ایرانی تاریخ از دارالفنون تبریز گفت: بعد از ایجاد دارالفنون تهران، با هزینه دولت در دوره ولیعهدی  مظفرالدین میرزا مدرسه ای در تبریز تأسیس شد که در سالنامه های آن دوره، به نام مدرسه دولتی و یا مدرسه مظفری معروف بود که همان دارالفنون تبریز است. این دومین مرکز عالی ایران، با فرمان ناصرالدین شاه در سال ۱۲۹۳ قمری ساخته می‌شود.
وی افزود: اندیشمندان، شاعران سیاستمداران بزرگی چون سید حسن تقی زاده و ایرج میرزا و … به تحصیل و تدریس در این مرکز پرداختند که در تاریخ معاصر بسیار موثر بودند. دارالفنون تبریز تا ۱۳۱۱ با فراز و نشیب حیات داشت. از ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴، پربارترین دوره علمی آموزشی در دارالفنون بود. وی از وضعیت کنونی دارالفنون گفت: این مرکز علمی در خیابان دارایی است و قسمتی از آن جهت گسترش همین خیابان تخریب شده است. امروز این مرکز علمی در پی بی توجهی ارگان های مسئول، به انباری بدل شده است. متاسفانه مقوله فرهنگ در ایران، بی متولی‌ترین مقوله ها است چون مسئولان ما حتی در امور فرهنگی، به سیاست توجه دارند و در این میان نمی‌دانیم جایگاه فرهنگ و تمدن کجاست.
«مسعود برزگر جلالی»، استاد دانشگاه و روزنامه نگار، از این گردهمایی های تاریخی تقدیر کرد: این روزها که شاهد مرگ فرهنگیم، بنیاد ایران شناسی با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته و گردهمایی‌های فرهنگی ادبی برگزار می‌کند. متاسفانه بی توجهی به تاریخ تبریز مدت‌هاست که ادامه دارد و خیلی ها از این بی‌توجهی‌ها سوء استفاده می‌کنند. معتقدم تا زمانی که در تبریز نگاه اساسی به فرهنگ نشود، شرایط تغییر نخواهد کرد. تبریز زمانی «تبریز»خواهد شد که مدیریت شهری آن فرهنگ و تاریخ را اولویت قرار دهند.

این گزارش می افزاید، در این نشست تاریخ دارالفنون توسط «کریم میمنت نژاد» و «محمد عزیزی» و «محمد باقر واصلی» تشریح شد و از نظامنامه این مدرسه که در مجموعه «رضا سرابی اقدم»، مجموعه دار قدیمی و سندپژوه تبریزی، بود رونمایی به عمل آمد. در پایان شب بزرگداشت دارالفنون تبریز، رضا سرابی اقدم با اهدای سنگ متبرک از خاک کربلا که منقش به آیه شریفه  “بسم الله الرحمن الرحیم” بوده و یکی از آثار ارزشمند موجود در گنجینه استاد سرابی است، از تلاش های فرهنگی دکتر طاهری خسروشاهی، رییس بنیاد ایرانشناسی آذربایجان شرقی قدردانی کرد.این سنگ متبرک، توسط «محمود رنجبر»، نخستین رئیس بنیاد ایرانشناسی آذربایجان شرقی در دهه هفتاد اهدا شد.
گفتنی است، این نشست تخصصی روز دوشنبه ۲۸ آبان، از ساعت ۱۶ در محل عمارت تاریخی خانه شربت اوغلی و بنیاد ایران شناسی برگزار شد.
انتهای پیام/

About Author